Ümitsiz Aşklar İçin

Ben ümitsiz aşklar için yaratılmışım
Ayrılıklar için, sonsuz kederler için
Ne zaman ta derinden sevsem bir kadını
Ezilmeli yeni açmış gülleri kalbimin
En güçlü zehir olmalı aşk dediğin
Alkol gibi damarlarıma yürümeli
Sarmalı her yanımı gece olunca
İçimde bir çıbancasına büyümeli
İnsan sevince her gün bir kez ölmeli
Her gün bir başka yerine saplanmalı o kurşun
Yollara düşmeli, perişan deli divane
Erimeli potasında o garip var oluşun
Artık uzakbir anıdır huzur ve sükun
O büyük yangın başlamışsa yürekte
Bir gün gelir de bu çaresizliğin
Aranır bütün tesellisi ölmekte
O yerde sevilmek de yalan sevmekte
Nereye baksan dizboyu karanlık
Boşuna bir ışık arama göklerde
Her şeyinle aşkın içindesin artık
Böyle gitgide derinlere çeker o bataklık
Orada ölümsüz olur nice kara sevdalı
Sevmek, hiç sevilmeden; korkunç güzel
Aşk dediğin karşılıksız olmalı





Zalimsin

Kalpleri kanatıp körükörüne,
Cana doymadığın için zalimsin.
Seni seven gönlü gönül yerine
Bir kez koymadığın için zalimsin.

Dünyamı mahvettim senin uğruna,
Hergün paslı çivi çaktın bağrıma.
Sensiz yaşayamam imdat çağrıma
Gelip uymadığın için zalimsin.

Seni sevdim diye yerip de beni,
Nefretle tersleyip kırıp da beni,
Önünde diz çökmüş görüp de beni,
Adam saymadığın için zalimsin.

"Benim için sen bir hiçsin" dediğin,
O an ölümümü önlemediğin,
Beni bir kez olsun dinlemediğin,
Bunu duymadığın için zalimsin.

Gönlümü sevinçle doldurmak varken,
Bu ağlatmak niye, güldürmek varken?
Daha ilk görüşte öldürmek varken
Bana kıymadığın için zalimsin!..

O Bendim

merhamet gözyaşları
akarken
gökyüzünden,
ve de
özlemleri akarken
gözlerinden
bilmeceler
sorarak kendine
gencecik bir
kız yürüyordu.
ben şahittim,
gerçekten sevdiğine
gökyüzünden saçlarına düşüp,
yanaklarından süzülen de Bendim...

gitmesini söylemişti
yüreğine,
bilmeden yalnızlığın yıkacağını.
sarhoş bir bulut olmuştu
ağlayacağı anı
bilemeyen
peşinden gidemeyen
ben şahittim,
çünkü sevgiliyi götüren zaman da
kızı bırakmayan mekan da
Bendim

sevdalı mıyım,
karasevdalı mıyım
yoksa kendini ortaya koyan
deli bir kumarbaz mıyım?
sorularıyla çırpınıyordu
hastasın diyorlardı doktorlar
çok üzülmüşsün diyorlardı.
ama
acısıyla mutluydu o
şahittim ben buna
gülüşündeki
mahzunluk da,
intiharındaki
suçluluk da
Bendim

hissettirebilmiş miydi?
onu sevdiğini
söyleyemediğine yanıyordu.
sevebilir miydi ki
o da?..
sorularıyla
tutkusunu çarmıha geriyordu.
'ya olmazsa
ne yaparım tanrım!',
diyerek kendini ona
örüyordu.
geleceğin ona hazırladığı
sevdiğinin olmadığı hiç bir hediyeyi
istemiyordu.
korkuyordu
ben şahittim
çünkü
ona umut veren de
dertlerini dinleyen de
onu bu sevgiye sürükleyen de
Bendim...



Adı Bende Saklı

Bölünür sancıyla uykular
Sığınak değil en kuytular
Gökte ay ondört ben dolunay
Son hatıramı sinene sar
Bu kadarına razıyım yar

Uzak diyarlarda evli barklı
Mutluluk en çok onun hakkı
Bu yorgun, kırık, dökük hikayenin
Adı bende saklı

Dalda muhabbette kumrular
Bana ayrılığı sordular
Dedim afet, yangın, dedim kar
Dedim adet aşkı vururlar